Popmuziek is grofweg alle muziek die populair is, dat wil zeggen alle muziek welke een breed publiek aantrekken. De platenspeler en radio zijn belangrijke factoren in het ontstaan van popmuziek. Muziek nam door de platenspeler en radio een steeds grotere rol in de maatschappij in. Mensen begonnen steeds meer muziek te luisteren en ook verschillende muziek te ervaren. In de jaren 50, toen het economische beter ging dan net na de oorlogsjaren, konden jongeren zich ook platen gaan permitteren, waardoor de muzikanten zich steeds meer op de jeugd gingen richten.
Door muziek ook via de televisie naar de mensen te brengen, in het begin voornamelijk gedaan door Elvis Presley en wat zijn populariteit enorm deed stijgen, ontstond het eerste popidool. De jeugd begon zich te spiegelen aan de muzikant. Ook bij The Beatles was dit merkbaar en werd omschreven als de “Beatles Mania”. Typerend was vooral het constant, soms hysterisch, geschreeuw van fans. Waar in de jaren 60 een concert bestond uit kleine zalen met enkele honderden toeschouwers, trokken de popmuzikanten in de jaren 70 al snel duizenden mensen naar zich toe. In de jaren 80 komen Michael Jackson, Madonna en Prince op het toneel welke elk een stempel op het pop genre drukte. Michael Jackson kreeg zelfs de bijnaam “King of Pop”.
Na het jaar 2000 zien we steeds meer popmuziek op televisie in de vorm van televisieprogramma’s. Daar hopen grote massa’s mensen door te breken in de muziekwereld, om zo een platendeal te bemachtigen. Voorbeelden zijn Star Academy, The Voice en Idols. Ook dance, dat in de jaren 80 nog kleinschalig was en in de jaren 90 groot begon te worden, is nog altijd groeiend. Als gevolg daarvan stijgen de bezoekersaantallen van live-concerten, en festivals worden steeds vaker georganiseerd. Ook het internet speelt hierin natuurlijk een belangrijke rol. Kocht men vroeger een plaat of cd, tegenwoordig luistert men vaak (illegaal) op internet. Het verhogen van het aantal concerten vangen nu deels deze gemiste inkomsten op.